Tworzenie portfela inwestycyjnego wymaga sporego wyczucia i analitycznego, inwestorskiego podejścia do rynków finansowych. Można bowiem spotkać się z próbami kreacji portfeli opartych o niepewne źródła inwestycyjne, które w szybszej perspektywie czasowej są w stanie wygenerować większy zysk. Budowanie dobrego zaplecza, w którym nasz kapitał zostanie ulokowany, nie zależy wyłącznie od czynników rynkowych. Dużą trudnością są m.in. osobiste predyspozycje inwestora: jego cierpliwość, odporność na stres i prognozowana reakcja na nagłą utratę funduszy. Biorąc pod uwagę warunki zewnętrzne i personalne, można wyróżnić kilka modeli budowania portfeli inwestycyjnych. Który z nich cechuje się największą skutecznością?
Jak zbudować portfel inwestycyjny w oparciu o dywersyfikację?
Bezpieczny portfel, w opinii wielu ekspertów, to taki, na który składa się duża liczba mniej lub bardziej bezpiecznych aktywów. Proporcje pomiędzy poszczególnymi metodami lokowania kapitału nie są do końca jasne. W swojej postaci określenie „portfel” jest zatem definicyjnie mylące dla osoby postronnej – w portfelu trzymamy bowiem zazwyczaj pliki w jednej, maksymalnie w dwóch walutach. W przypadku budowania portfela inwestycyjnego jeden lub dwa instrumenty finansowe to zdecydowanie za mało. Szczególnie, jeśli bierzemy obecnie niepewną sytuację ekonomiczną na świecie. W optymalnych warunkach gospodarczych panuje koniunktura sprzyjająca pomnażaniu kapitału. W momencie, gdy do głosu dochodzi intensywnie rosnąca inflacja i nagły wzrost stóp procentowych, w głowie inwestora powinna zapalić się „czerwona lampka”. To czas, aby zdywersyfikować źródła lokowania kapitału, tworząc tym samym różnorodny i „wypchany” różnymi aktywami portfel inwestycyjny. Budowa portfela inwestycyjnego musi zatem brać pod uwagę nie tylko tendencje rynkowe, ale i przyszłe prognozy eksperckie.
Czym są indywidualne predyspozycje inwestora?
Posiadanie wolnych środków kapitałowych o dużej wartości, które możemy wykorzystać na inwestycje, nie powoduje, że z miejsca stajemy się inwestorem idealnym. Błędy mogą zdarzać się zawsze, bez względu na okoliczności. Sporym utrudnieniem dla inwestora jest jednak nieumiejętność rozpoznania rzeczywistej sytuacji na rynku. Zbyt duży poziom aprobacji ryzyka może sprawić, że osoba lokująca kapitał zrobi to nieroztropnie, co w dalszej perspektywie wygeneruje straty. Pod uwagę należy wziąć także cechy psychologiczne – nagły zysk może wywołać niepohamowany entuzjazm, który następnie przerodzi się w kolejne, niezbyt przemyślane, inwestycje. Warto wziąć pod uwagę wiele indywidualnych czynników, które mogą wpływać na inwestorskie decyzje:
- dotychczasowe doświadczenie,
- znajomość branży, w którą się inwestuje,
- wielkość kapitału przeznaczonego na inwestycje,
- zabezpieczenie finansowe (stan oszczędności),
- gotowość do rozwoju i dalszej edukacji.
Z czym się wiąże ryzyko portfela inwestycyjnego?
Portfel funduszy inwestycyjnych, określany bardzo często mianem portfolio inwestora, podlega pewnemu ryzyku. Jest on bowiem niczym innym, jak jednym ze sposobów na lokowanie swojego kapitału. Podlega zatem tym samym prawidłom, jak każdy inny kapitał. Ryzyka utraty wartości aktywu, pieniądza czy obligacji są niejako wpisane w ten rodzaj przechowywania funduszy. Głównym celem inwestora, oprócz próby pomnożenia swojego majątku, jest zabezpieczenie się przed ryzykiem inwestycyjnym. W tym celu stosuje się dywersyfikację portfela inwestycyjnego, która stanowi jedno z podstawowych narzędzi zarządzania ryzykiem inwestycyjnym. W skrócie: proces polega na tym, aby ulokować swoje zasoby w obszary o różnej charakterystyce w celu jak największej maksymalizacji potencjalnego zwrotu. To właśnie ryzyko inwestycyjne jest niekorzystnym czynnikiem, które może skutecznie osłabić portfel aktywów.
Jak redukować ryzyko budując bezpieczeństwo portfela?
Zarządzanie ryzykiem portfela inwestycyjnego powinno zostać oparte o zaplanowaną strategię działań. Mowa o przemyślanych krokach, dzięki którym określone zostaną cele inwestycyjne, momenty wejścia i wyjścia, sposób budowania portfela (np. procentowy) i dobierania do niego określonych aktywów czy poziom akceptowalnego ryzyka w inwestycjach. Przykładowy portfel inwestycyjny, opierający się o znaną zasadę dywersyfikacji, może składać się z:
- akcji spółki X notowanej na GPW,
- akcji spółki Y notowanej na DAX,
- obligacji skarbowych,
- inwestycji w ETF na indeks S&P500,
- zakupu kryptowaluty,
- inwestycji w surowce (np. złoto).
Oczywiście jest to tylko jeden z przykładów. Ostateczny wybór strategii i sposobu budowy portfela inwestycyjnego powinien być poprzedzony gruntowną analizą. Warto też przed podjęciem wiążących decyzji skorzystać z pomocy ekspertów.
